özendirme: teşvik etmek, kulağına koymak, kızıştırmak.
özenilmiş: özenli, mutena,
özerk: bağımsız, muhtar,
özge: başka,
özgeçmiş: otobiyografi,
özgü: has, mahsus,
özgün: orijinal,
özgür: hür, serbest,
özgürlük: hürriyet,
özlem: hasret.
özleştirme: sadeleştirme, tasfiye,
özlü: veciz,
özlük: mahiyet, zat.
öznel: sübjektif,
özsaygı: onur, izzetinefis,
özür: mazaret, kusur,
özvarlık: nefis,
özverili: fedakâr,
özyapı: karakter,
öz yaşam öyküsü: otobiyografi.
Ö Harfi Özellikleri
Ö, ö; Türk alabesinin 19. harfi; ince, geniş, yuvarlak ünlüdür. Arap alfabesine bu sesi veren tek bir im (işaret) olmadığı için Ö’nün de o gibi, ebced hesabında yeri yoktur. Sözcük başında elf-le vav (kimi zaman elif ve ötre ile), ortada yalnızca vav ya da ötre, son da ye ile gösterilmiş; okunuşu her zaman güçleştirmiş, bazen de olanaksız duruma getirmiştir. Göktürk Alfabesi’nde ö ve ü için tek im kullanıldı, Uygur Alfabesi’nde dört yuvarlak ünlünün hepsi aynı imle yazıya geçirildi zaman okunma güçlükleri çoğaldı.